मराठी संस्कृतीतील गणेश

🌹 *श्री गणेश* 🌹

*मराठी संस्कृतीतील गणेश*

मराठी संस्कृतीत गणपतीचा उल्लेख अनेक ठिकाणी दिसतो.

महाराष्ट्रातील घरे व मंदिरांच्या मुख्य दारावर गणेशपट्टी वा गणेशप्रतिमा असते. गणपती हा विघ्नहर्ता असल्याने घरावर येणा-या संकंटांचे तो निवारण करेल ही भावना त्यामागे असते.

मराठी साहित्याच्या प्रारंभ काळापासून गणेशाचे उल्लेख आहेत. मराठी भाषेमधील आद्य वाङमयकार असलेल्या महानुभाव पंथातील कवी नरेंद्र यांच्या रुक्मिणी स्वयंवर ग्रंथात गणपतीचा असा उल्लेख येतो –

*" तेया गणरायाचे उदार रूपडे थोरपण जिंकले होडे ।*

*कवीस शब्दब्रह्मीची राणिव कोडे, जेणे पाहिले तो सिंदुरे आंडंबरे ।।*

*गोर मेरू जसा, तयाचे ठायी सिद्धीचे सर्ग, नानाविध वसती भोग ।*

*तेण आधारे अग्नेय सुखावले।।*

"

ज्ञानेश्वरांच्या ज्ञानेश्वरीतील खालील नमनाची ओवी सुप्रसिद्ध आहे –

*ओम नमोजी आद्या | वेदप्रतिपाद्या | जयजय स्वसंवेद्या | आत्मरूपा ||*

*देवा तुचि गणेशु| सकलमतिप्रकाशु| म्हणे निवृत्तीदासु | अवधारिजोजी ||*

नामदेवांनीही गणेशस्तवनाचा अभंग लिहिला आहे. त्यात ते म्हणतात –

*लंबोदरा तुझा, शोभे शुंगदंड करितसे खंड दुश्चिन्हांचा ||*

*चतुर्थ आयुधे शोभतासी हाती भक्ताला रक्षिती निरंतर ||*

तुकोबा गणपतीला नाचत येण्याची विनंती करतात –

*गणराया लौकरी येई । भेटी सकलांसी देई ।।*

*अंगी सिंदूराची उटी । केशरकस्तुरी लल्लाटी ।।*

*पायी घाग-या वाजती । नाचत आला गणपती ।।*

*तुका म्हणे पाही । विठ्ठल गणपती दुजा नाही ।।*

गणपती संतवाङमय व शास्त्रपुराणांबाहेर पडून लोकसंस्कृतीतही अनेक ठिकाणी आला आहे. तमाशातला प्रारंभीचा गण गणेशस्तवनाचा असतो. यात गणपती ऋद्धीसिद्धींसह नाचत येतो.

पठ्ठे बापूराव आपल्या कवनात म्हणतात – 

*तुम्ही गौरीच्या नंदना । विघ्न कंदना । या नाचत रमणी । जी जी जी ||*

कोकणातील गणपतीच्या नाचाची गाणी प्रसिद्ध आहेत. रत्नागिरी जिल्ह्यातील बाल्यांचा गणपतीचा नाच दमदार व लक्षवेधी असतो. बाल्यांचे गणपतीचे एक गाणे असे – 

*यावे नाचत गौरीबाळा । हाती घेऊनी पुष्पांच्या माळा । सर्वे ठायी वंदितो तुला | यावे नाचत गौरीबाळा।*

लोकगीतामध्येही गणपतीचे वर्णन येते. कार्तिकेय गणपती भावांचा झगडा, शंकरपार्वतीचे बालकौतुक असे अनेक विषय यात आहेत. एका

लोकगीतातले वर्णन असे –

*" हिथं बस तिथं बस, गणू माज्या बाळा ।।*

*आमी जातो आमी जातो, सोनारू साळा ।।*

*सोनारीन बाई ग सोनारू दादा ।।*

*बाळाचं पैजण झालंका न्हाई ?*

*फिरून येजा फिरून येजा गवराबाई गवराबाई ।।*

*हिथं बस तिथं बस, गणू माज्या बाळा ।।*

गवराबाईने म्हणजे गणपतीच्या आईने (गौरीने) गणेशबाळासाठी सोनाराकडे पैजण करायला टाकले आहेत आणि सोनाराने ते अजून दिले नाहीत असे वर्णन या गाण्यात आहे.

असे मराठी संस्कृतीत ठायीठायी असणा-या गणपतीचा उत्सव सार्वजनिक करून लोकमान्य टिळकांनी गणेशाचे महाराष्ट्राच्या लोकजीवनातील महत्व अधोरेखित केले.

*संकलन :- अशोककाका कुलकर्णी*